Η καταστροφή της ατμόσφαιρας της Γης, μπορεί να ακούγεται σαν κάτι μακρινό που δε μας αγγίζει, ωστόσο ο περισσότερος κόσμος αγνοεί πόσο σημαντική είναι η ύπαρξη του οξυγόνου στην ατμόσφαιρα, αφού η εξαφάνιση του ακόμη και για πέντε μόλις δευτερόλεπτα θα είναι τρομακτικές συνέπειες για τον πλανήτη Γη.
Όπως εξηγούν οι επιστήμονες, σε πρώτη φάση, όλοι όσοι βρισκόμασταν εκτεθειμένοι στο ηλιακό φως θα αποκτούσαμε σοβαρά εγκαύματα. Το Όζον είναι μοριακή ένωση οξυγόνου και εμποδίζει την πλειοψηφία του υπεριώδους φωτός να χτυπήσει τη Γη.
Επίσης, ο πρωινός ουρανός θα σκοτείνιαζε, αφού, έχοντας λιγότερα σωματίδια στην ατμόσφαιρα να σκορπίσουν το μπλε φως, ο ουρανός θα έμοιαζε μαύρος.
Ακόμη, η πλήρης εξαφάνιση του οξυγόνου για 5 δευτερόλεπτα θα είχε ως αποτέλεσμα, όλα τα κομμάτια μη επεξεργασμένου μετάλλου να κολλούσαν μεταξύ τους.
Αυτή είναι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες παρενέργειες, σύμφωνα με τους ερευνητές, αφού ο λόγος που τα μέταλλα δεν κολλάνε μεταξύ τους είναι επειδή είναι επικαλυμμένα με ένα στρώμα οξείδωσης. Σε συνθήκες κενού, τα μέταλλα συγκολλούνται χωρίς ενδιάμεση υγρή φάση, δημιουργώντας την λεγόμενη «κρύα συγκόλληση)
Επίσης θα καταστρέφονταν και ολόκληρες πόλεις σε 5 δευτερόλεπτα, αφού οι ουρανοξύστες θα μετατρέπονταν σε σκόνη: Το οξυγόνο είναι ένα σημαντικό συνδετικό υλικό σε κατασκευές σκυροδέματος (για την ακρίβεια, το CO2 είναι), και χωρίς αυτό οι ενώσεις δεν έχουν ακαμψία.
Παράλληλα, σοκαριστικές θα ήταν οι επιπτώσεις και στα έμβια όντα: εκτός από τα εγκαύματα, θα ανατιναζόταν κυριολεκτικά το εσωτερικό αυτί μας, αφού θα έχανε μέσα σε 5 δευτερόλεπτα περίπου το 21% της πίεσης του αέρα του, γεγονός που ισοδυναμεί με άλμα από το επίπεδο της θάλασσας σε υψόμετρο 2.000 μέτρων και κάθε ζωντανό κύτταρο θα ανατιναζόταν επίσης δημιουργώντας ένα σύννεφο αέριου υδρογόνου.
Τα κύτταρά μας έχουν τεράστιο ποσοστό νερού και το ίδιο το νερό αποτελείται από 88,8% οξυγόνο. Έτσι, χωρίς αυτό, το υδρογόνο μετατρέπεται σε αέρια κατάσταση.
Με την ίδια λογική θα εξατμίζονταν και οι ωκεανοί. Καθώς το οξυγόνο θα εξαφανιζόταν από το νερό των ωκεανών, το υδρογόνο θα γινόταν ένα αδέσμευτο ελεύθερο αέριο.
Το υδρογόνο είναι το ελαφρύτερο κι έτσι θα ανέβαινε στην ανώτερη τροπόσφαιρα και σιγά-σιγά θα έβγαινε στο διάστημα μέσω της ατμοσφαιρικής διαφυγής. Τέλος δε θα έμενε κυριολεκτικά τίποτα όρθιο στον πλανήτη, αφού ο φλοιός της Γης, ο οποίος αποτελείται από 45% οξυγόνο, δε θα μπορούσε να αντέξει το βάρος.
Ωστόσο οι επιστήμονες παραθέτουν και μία αντίθετη σκέψη. Τι θα γινόταν αν διπλασιαζόταν η ποσότητα οξυγόνου στη Γη; Θα ήμασταν όντως τόσο ευτυχισμένοι; Όπως εξηγούν, η αλήθεια είναι ότι η αύξηση του οξυγόνου, θα σήμαινε καλύτερη οξυγόνωση του εγκεφάλου και του οργανισμού μας και θα οδηγούσε σε καλύτερη νοητική και φυσική κατάσταση, ωστόσο αυτό το «ιδανικό» σενάριο έχει και την κακή του πλευρά.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, διπλάσιο οξυγόνο στη Γη θα είχε ως αποτέλεσμα γιγάντια έντομα, αφού το μέγεθός τους, ορίζεται από την αναλογία του οξυγόνου στην ατμόσφαιρα.
Via
Όπως εξηγούν οι επιστήμονες, σε πρώτη φάση, όλοι όσοι βρισκόμασταν εκτεθειμένοι στο ηλιακό φως θα αποκτούσαμε σοβαρά εγκαύματα. Το Όζον είναι μοριακή ένωση οξυγόνου και εμποδίζει την πλειοψηφία του υπεριώδους φωτός να χτυπήσει τη Γη.
Επίσης, ο πρωινός ουρανός θα σκοτείνιαζε, αφού, έχοντας λιγότερα σωματίδια στην ατμόσφαιρα να σκορπίσουν το μπλε φως, ο ουρανός θα έμοιαζε μαύρος.
Ακόμη, η πλήρης εξαφάνιση του οξυγόνου για 5 δευτερόλεπτα θα είχε ως αποτέλεσμα, όλα τα κομμάτια μη επεξεργασμένου μετάλλου να κολλούσαν μεταξύ τους.
Αυτή είναι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες παρενέργειες, σύμφωνα με τους ερευνητές, αφού ο λόγος που τα μέταλλα δεν κολλάνε μεταξύ τους είναι επειδή είναι επικαλυμμένα με ένα στρώμα οξείδωσης. Σε συνθήκες κενού, τα μέταλλα συγκολλούνται χωρίς ενδιάμεση υγρή φάση, δημιουργώντας την λεγόμενη «κρύα συγκόλληση)
Επίσης θα καταστρέφονταν και ολόκληρες πόλεις σε 5 δευτερόλεπτα, αφού οι ουρανοξύστες θα μετατρέπονταν σε σκόνη: Το οξυγόνο είναι ένα σημαντικό συνδετικό υλικό σε κατασκευές σκυροδέματος (για την ακρίβεια, το CO2 είναι), και χωρίς αυτό οι ενώσεις δεν έχουν ακαμψία.
Παράλληλα, σοκαριστικές θα ήταν οι επιπτώσεις και στα έμβια όντα: εκτός από τα εγκαύματα, θα ανατιναζόταν κυριολεκτικά το εσωτερικό αυτί μας, αφού θα έχανε μέσα σε 5 δευτερόλεπτα περίπου το 21% της πίεσης του αέρα του, γεγονός που ισοδυναμεί με άλμα από το επίπεδο της θάλασσας σε υψόμετρο 2.000 μέτρων και κάθε ζωντανό κύτταρο θα ανατιναζόταν επίσης δημιουργώντας ένα σύννεφο αέριου υδρογόνου.
Τα κύτταρά μας έχουν τεράστιο ποσοστό νερού και το ίδιο το νερό αποτελείται από 88,8% οξυγόνο. Έτσι, χωρίς αυτό, το υδρογόνο μετατρέπεται σε αέρια κατάσταση.
Με την ίδια λογική θα εξατμίζονταν και οι ωκεανοί. Καθώς το οξυγόνο θα εξαφανιζόταν από το νερό των ωκεανών, το υδρογόνο θα γινόταν ένα αδέσμευτο ελεύθερο αέριο.
Το υδρογόνο είναι το ελαφρύτερο κι έτσι θα ανέβαινε στην ανώτερη τροπόσφαιρα και σιγά-σιγά θα έβγαινε στο διάστημα μέσω της ατμοσφαιρικής διαφυγής. Τέλος δε θα έμενε κυριολεκτικά τίποτα όρθιο στον πλανήτη, αφού ο φλοιός της Γης, ο οποίος αποτελείται από 45% οξυγόνο, δε θα μπορούσε να αντέξει το βάρος.
Ωστόσο οι επιστήμονες παραθέτουν και μία αντίθετη σκέψη. Τι θα γινόταν αν διπλασιαζόταν η ποσότητα οξυγόνου στη Γη; Θα ήμασταν όντως τόσο ευτυχισμένοι; Όπως εξηγούν, η αλήθεια είναι ότι η αύξηση του οξυγόνου, θα σήμαινε καλύτερη οξυγόνωση του εγκεφάλου και του οργανισμού μας και θα οδηγούσε σε καλύτερη νοητική και φυσική κατάσταση, ωστόσο αυτό το «ιδανικό» σενάριο έχει και την κακή του πλευρά.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, διπλάσιο οξυγόνο στη Γη θα είχε ως αποτέλεσμα γιγάντια έντομα, αφού το μέγεθός τους, ορίζεται από την αναλογία του οξυγόνου στην ατμόσφαιρα.
Via
from adieXodos.gr http://ift.tt/1F9EP2p
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου